Na dobre...;)

Pani Jesień zadomowiła się już w moim ogrodzie na dobre.

Rozrzuca swoją garderobę na prawo i lewo...

Czasem nawet zrzuca...;) Wisienki golusieńkie stoją już od początku września...?!

Gdzie się nie spojrzy...to jej moda...jej styl...

Ostatnio zostawiła nawet swój... kapelusz ;)

A to...krótka historia genezy kapelusza...;) 

-Ciociuuuuuu....zrobisz mi kapelusz Pani Jesieni?

- Proszę...?!

-Kapelusz Pani Jesieni...bo ja będę Panią Jesienią w przedszkolu...na pikniku jesiennym...będę wszystkich gości witać...

- A mama nie może zrobić?

- Mama powiedziała, że nie ma takich zdolności manualnych i mam prosić Ciebie...

- Hmm...?!

-Zrobisz...proszę...

Ciocia miękka jest...prosić długo nie trzeba...

- A kapelusz jakiś masz ?

- Nie...

Ciocia w kapeluszach nie chodzi...ewentualnie znalazłby się jakiś słomiany...ale słomiany pasowałby 

Pani Lato...

- Idź do babci...zapytaj o kapelusz...( babcie zawsze wszystko mają ?!)

Kiedy chodziłam do szkoły i potrzebne były różne rzeczy na technikę...zwłaszcza w przeddzień zajęć, gdzieś koło 21.00....moja mama mówiła...''idź do babci...'' ;)

Okazało się, że babcia w kapeluszach też nie chodzi, ale...ale... w szafie znalazł się kapelusz...mojej babci :)

Filcowy...brązowy...trochę za duży...

Parę dodatków... i klej na gorąco (co ja bym zrobiła bez pistoletu na gorąco ?!)

Kapelusz gotowy...:)

Nie można było użyć wszystkich dodatków naturalnych, bo kapelusz ważyłby za dużo...

i spadłby na oczy Pani Jesieni...;) A Pani Jesień przecież musi widzieć kogo wita...;)

Tak to Pani Jesień w kapeluszu swojej prababki  gości witała...:)

Pozdrowienia gorące...bez kleju ;)

zostawiam...:)