Mikołaj

Niedawno, przez przypadek trafiłam na stary post z 6 grudnia 2013,
przeczytałam i wzruszyłam się.
Postanowiłam go odświeżyć, z tym że w 2018 będzie dodana puenta ;).
Zatem, wspominam...

Wypiłam dziś kawę w towarzystwie Mikołaja,

mówił mi, że z tym mlekiem to ściema, woli kawę i to czarną,

 i niekoniecznie marki Jacobs ;)

Nie ma wątpliwości, przyszła już zima.

Czasem sypnie śniegiem, czasem mrozem.

Kawa ze ''świętym''  ;)

Takich ''mikołajów'' mam kilku.
Pojawiły się u nas kilkanaście lat temui osiedliły się na stałe w naszej kuchni. 

Z powodu braku komina wspinały się po firankach, roletach.

Jednak najczęściej...po kablu z lampy, która wisi nad stołem.

Służyły nie tylko dekoracji, w tym świątecznym czasie były po prostu zabawkami.

Nie zapomnę nigdy tego radosnego śmiechu mojego synka,

kiedy w zupie mamy lądował Mikołaj bo czasem miały zwyczaj spadać z kabla.

Taki był mój dzisiejszy Mikołaj...

pełen ciepłych wspomnień

I choć mój syn ma na imię Seweryn, to czasem wydaje mi się, że jest moim Mikołajem,

każdego dnia, nie tylko 6 grudnia.

Fajnie mieć dzieci :):):)

Są najwspanialszym prezentem.

Z zimowymi pozdrowieniami

Anna

I wspomniana wyżej puenta...

Fajnie mieć dzieci :):):) Prawda święta, choć wiemy, że dzieci święte nie są.

Z każdym rokiem, te słowa, są...jakby coraz bardziej prawdziwe ?!

;)

Mama Studenta

PS. Puszczam oko do Marty z Domu w kratkę.